VERVOLG
<< Wat ? >>
<< De weduwe Ling Yu ,
en haar hond ,
in alle opwinding . . .
ik had er eerst niet op gelet ,
zij niet in de karren ,
maar ik zal het laten zien ,
jullie moéten het zien ,
onze verspieders ,
ze verwittigen ons wel ,
moesten de Japanners , . . . >>
Maar hij is al het huis
van de alom geliefde weduwe binnengegaan ,
deur open . . .
Ze ligt in het voorvertrek ,
vlak bij de deur ,
afgemaakt door een kogel ,
in de nek ,
. . .
blijkbaar net voor ze de deur kon bereiken .
Naast haar haar magnifieke hond ,
uit dat land ten noorden van Frankrijk ,
België .
Hij kreunt nog ,
gebroken poot ,
ook schot in de nek ,
en in z'n muil een stuk
van de nochtans sterke mantel
van die lafaard , dat stuk vuil .
Huang buigt zich over de hond ,
diens ogen . . .
<< Kan onze dokter . .
kan Li Shang . .
nog iets doen ? >>
Ze schudt het hoofd : nee .
Pijn in m'n hart .
Voor de weduwe ,
voor de hond ,
. . . trouw ,
soms ,
niet zelden ,
op vele gebieden ,
zijn honden beter dan wij .
Chiang leidt me de woonkamer in ,
proper , smaakvol ,
net als haar slaapkamer , links ,
rechts geeft een open deur zicht op
een kleine , sobere kamer ,
buro , stoel ,
een kampbed . . .
<< Ling Yu
verhuurde gratis die kamer aan Fang .
Hij verving een beetje haar zoon ,
door de kommunisten
doodgeknuppeld . >>
<< Ja , hij zal haar ook
om z'n vinger gewonden hebben ,
zoals iedereen . >>
Hij wijst naar een half openstaande kast .
<< Oh nee ,
een radio . . . >>
<< In de opwinding
zal zij vergeten zijn op de deur te kloppen,
en hij zal in de haast van z'n vlucht ,
die niet afgesloten hebben . >>
<< Ah mensen ,
ze zal hem gezien hebben
bezig met die geheime radio ,
en in 1 sekonde beseft hebben
dat haar nieuwe zoon . . .
dat ze in levensgevaar was . . .
veroordeeld . . .
Arme vrouw .
Arme hond die haar
nog heeft proberen te verdedigen. >>
Iets zegt me . . .
zij moet hem betrapt hebben
aan de radio
op het moment
dat ik dierf te beseffen
dat hij de verrader was .
Chiang zucht diep .
<< Ze had het bijna gehaald .
Ik geloof zelfs
dat ik de deur
even op een kier heb zien opengaan
en onmiddellijk terug dicht ,
maar . . .
't was niet tot me door gedrongen. >>
Hij schuift een gordijn verder weg ,
trekt een half open kastdeur
helemaal open,
maar het is geen kast .
<< Langs die smalle opening
is hij dan gevlucht richting Japanners. >>
In de woonkamer staan ze allemaal .
<< De hond lijdt >>
fluistert Huang .
Ik reik m'n hand .
Ze geeft me het pistool .
De hond kijkt me aan ,
ik streel over z'n hoofd
en schiet hem in de nek .
Vandaag
minstens vandaag
was hij evenveel waard
als onze beste soldaat ,
Tsjang . . .
Huang heeft ondertussen al
diens hoofd
in een noodverband gewikkeld .
<< Huang en m'n kleinzoon
ondersteunen verder Tsjang .
We weten allemaal
wat Japanners doen met vrouwen ,
zelfs lijken van 70 jarigen ,
we gaan hen de weduwe
niet laten schenden . >>
En Chiang
heeft reeds de weduwe
op z'n rechterschouder gelegd
en de hond op z'n linker .
De 2 verspieders komen aan gelopen :
<< Bijna aan de poort! >>
< Gij pakt de radio daar mee ,
en gij dekt onze aftocht . >>
Met 7 het plein op ,
dan de hoek om
de hoofdstraat in .
In de verte ,
de laatste kar
gaat de westerpoort uit ,
dat had slechter gekund . . .
maar ook beter . .
als de Japanners
door d'oosterpoort ,
het plein over ,
om de hoek . .
ze kunnen ons zien
én
de laatste kar .
<< Moet ik ze ophouden ? >>
vraagt de verspieder
alsof hij mijn gedachten kan lezen,
maar
de opdracht die ik hem heb gegeven
. . . een hopeloze opdracht ,
hij is nog zeer jong ,
nauwelijks ouder dan m'n kleinzoon .
Ik schud het hoofd :
nee .
<< Blijf bij ons ,
maar hou alles in de gaten ,
ook opzij ,
maar vooral
achter ons .
Als ze de hoek om zijn
en ze ons zien ,
dan schuilen we in 1 van de huizen
en proberen ,
als het moet al schietend ,
te ontsnappen . >>
1 kans op 100 .
1000 .
We zijn nog niet
aan het pleintje voor het gemeentehuis ,
in het midden van het dorp .
Ik geraak niet vooruit .
Een ijzeren vuist omklemt m'n borst .
Hoe is het mogelijk .
Ik ben razend ,
de benen kunnen nog wel ,
maar het is alsof m'n longen :
potdicht
kapot .
Elk moment verwacht ik de schoten .
Ik hou onze groep op . . .
is het niet m'n taak
me verdekt op te stellen ,
die Japanners
zo lang mogelijk
tegen te houden
zo lang mogelijk stand te houden
en zien dat ze me niet levend . . .
zich opofferen voor de rest . . .
Is dat niet de supreme taak van de leider ?
<< Grootvader ,
U zult toch wat minder moeten
lezen en schrijven
en wat meer aan sport doen ! >>
<< Ik ben volop bezig jongeman ,
ik ben volop bezig . >>
Dan wijst hij plots
naar de laatste kar ,
die is ondertussen
waar het pad het bos ingaat .
Hij heeft iets gemerkt ,
hij heeft de scherpste ogen , . . .
Japanners ?!
<< Grootvader ! >>
hij wijst terug naar de kar ,
Huang is al weg ,
m'n kleinzoon achterlatend met Tsjang ,
maar . . .
natuurlijk
nu zie ik het
de fiets !
In de laatste kar :
een familie
plus Wang en Omi . . .
plus een fiets ,
de enige van het dorp .
Gewonde onderwijzer
annex adjunkt burgemeester Wang
en krijgsgevangene Omi . . .
Omi die met de fiets uit de kar springt ,
soepel erop ,
pijlsnel naar de rennende Huang ,
geeft haar de fiets ,
ze kijken mekaar even aan
mijn hart mist een sprong ,
voor m'n kleinzoon ,
hij ís knap die Omi ,
een jonge Tsjoe En-Lai ,
toen die als 20 jarige Chinees
student was
aan de universiteit van Meiji In Tokio ,
hij rent terug naar de kar ,
hij heeft z'n woord gegeven ,
ik merk geen enkel geweer op hem gericht
. . . en daar is Huang ,
helemaal niet buiten adem ,
biedt me de fiets ,
ik geraak er op ,
dat is al iets ,
trappen , ja . . .
ben nu even snel als zij , de lopers ,
. . eindelijk aan het pleintje ,
het gemeentehuis ,
eerder huisje
maar we hebben er zo hard aan gewerkt ,
de 2 verspieders al bezig
ten westen van het pleintje
de klaarliggende schutsels op te richten,
die schermen
moeten ons aan het oog onttrekken
van de langs de oostkant
binnenvallende Japanners ,
dat is toch de bedoeling ,
de 2 vervoegen ons ,
en de ene heeft de radio niet vergeten ,
laatste kar nu
500 meter voor ons ,
400 van de westerpoort ,
200 meter diep de bosweg in ,
daar waar 't gekamoefleerd zijpad begint,
1 jongeman en 1 jonge vrouw
trekken de kar het zijpad in
en wachten op ons .
<< Hoeveel is 1 li jongeman ? >>
wijl ik ze nauwelijks kan bijhouden ,
Chiang
met de weduwe en de hond
op z'n schouders
en Huang en m'n kleinzoon
met tussen hen in
de verminkte Tsjang ,
efficiënt ondersteund
en verrassend sterk meelopend ,
als dat maar goed eindigt .
<< 1 li is 500 meter ,
ongeveer 500 yard
en ongeveer 1500 voet grootvader. >>
Hij is zelfs niet buiten adem .
Onze " achterhoede ",
1 man ,
ik voel z'n zenuwachtigheid ,
we zijn nog altijd 't dorp niet uit ,
bijna bijna
Als sluipschutters
ons hier te grazen nemen . . .
heel dorp eraan .
Én 'Ontembaar' .
. . . De westerpoort door .
de 2 verkenners sluiten ze .
Ook nu wordt de radio niet vergeten .
Nog 200 meter
tot waar de weg het bos ingaat ,
nog 400 meter
tot het gekamoefleerde zijpad .
En het wonder gebeurt :
in minder dan 2 minuten
bij het zijpad .
Vlug ,
een laatste blik op het dorp ,
heel voorzichtig ,
westerpoort nog gesloten ;
de struiken worden teruggeplaatst ,
dode boom
haastig in het midden
van het nu vanuit de weg
onzichtbare pad geplant ,
niemand kan ons vanuit het dorp zien ,
niemand kan ons vanuit de weg zien ,
alle sporen uitgewist ,
de karren maken bijna geen geluid ,
en het is overstemd
door de bosgeluiden
en het gemurmel van
rechts van ons , lagergelegen ,
verborgen achter struikgewas ,
de grote beek .
<< Het paard ? >>
Onmiddellijk ,
bij de pinken ,
antwoordt de jongste verspieder
dat het paard z'n mond gekneveld is .
<< En hoe heet gij ? >>
<< Li Po >> antwoordt hij trots .
Ah , zoals de dichter .
<< Dat is uw oorlogsnaam ? >>
Hij knikt enthousiast .
<< En gij ? >>
De andere verspieder ,
ouder ,
ongeveer 20 ,
antwoordt ook trots :
<< Tu Fu ! Ook een oorlogsnaam . >>
Ik moet glimlachen .
Wel , net zoals de 2 dichters
zijn het duidelijk vrienden .
Chiang heeft Ling Yu en haar hond
eerbiedig in de kar gelegd ,
Li Po dan de fiets en de radio ,
Tsjang is er zelf in gekropen
zit tussen Wang
en de krijgsgevangene Omi ,
de kar zet zich in beweging ,
eerst Noord
dan Noordwest ,
Chiang en m'n kleinzoon
helpen bij het trekken ,
het bos is hier dichtbegroeid ,
op het smalle pad
nauwlijks breed genoeg voor de karren,
kunnen de auto mitrailleurs
ons onmogelijk volgen ,
Huang en ik stappen naast de kar ,
m'n Winchester nu niet op m'n rug
maar in de aanslag ,
Li Po sluit de rij ,
Tu Fu al op verkenning ,
de kar voor ons nog maar 50 meter ver ,
een man loopt er voorbij ,
snel bij ons ,
het is 1 van onze soldaten :
<< Nog geen Japanse verspieders gezien ,
de 1ste van de 50 karren
bij de ingang van Ontembaar geraakt. >>
Dit is goed nieuws natuurlijk ,
maar toch
is er iets . . .
ik voel me ongerust
vreselijk ongerust
. . alsof een groot onheil boven ons hangt .
De jonge soldaat loopt terug naar voren ,
voorbij de voorlaatste kar ,
we halen die langzaam in ,
het pad gaat traag opwaarts ,
links tussen ons en de weg
is er nu een heuvelrug ,
rechts de snelvloeiende beek
minder en minder diep gelegen ,
onheil
de bosgeluiden anders
dat is het :
de vogels zwijgen .
Onheil onheil .
AKIYA KAGEISHI
3 schilderijen
En plots weet ik
welke kapitale fout ik gemaakt heb :
ik had
nooit
Tu Fu
alleen
op verkenning mogen laten gaan .
En ik zie ze :
1 , 2 . . 3 Japanse soldaten ,
in struikgewas ,
misschien meer ,
links van de weg
tussen onze kar en de vorige
30 meter afstand
1 heeft z'n geweer opgeheven
richt
op de kar
op Chiang ,
er mag geen schot weerklinken
dan komt de ganse troepenmacht
geen schot !
de Japanner schiet,
ik zie houtsplinters ,
Chiang is geraakt ,
veegt bloed van z'n wang ,
schampschot ,
de Japanner
richt nu beter ,
m'n Winchester ,
maar te traag
Li Po sneller
de Japanner geraakt in gezicht
achterover gesnokt
neer
Li Po ook sneller dan de 2de vijand
die geraakt in volle borst ,
maar de 3de rent weg ,
onzichtbaar nu door het struikgewas ,
buiten ons bereik ,
zelfs moest hun hoofdmacht
de schoten niet gehoord . . .
we zijn er aan .
Nog een schot ,
uit een Chiang Kai-shek geweer ,
en we zien allemaal
hoe de 3de Japanse verkenner
de helling afrolt ,
blijft liggen , dodelijk gewond .
Tu Fu komt aangelopen ,
grijpt de dode
en sleurt hem naar de kar .
Li Po , Tu Fu . .
het zijn hun eerste doden . .
Kom tot uw zinnen !
<< Het is krap ,
maar de 3 lijken in de kar .
Chiang , uw wonde ?! >>
<< Een muggebeet ! >>
Tu Fu verspieder . . alleen weg . .
nog een geluk bij een ongeluk .
maar nu moet ik
een zeer moeilijke beslissing nemen .
Ogenblikkelijk .
Zo snel mogelijk door met de kolonne
en hopen dat we van dit pad zijn
voor andere Japanse verkenners
ons vinden
beschieten
onze positie doorgeven
afslachten
? ? ?
Kans te overleven :
20 %
Li Po en Tu Fu
er op uit sturen
naar de grote heuvel
aan de andere kant van de weg ,
1,5 km van hier ,
daar een schijngevecht houden
met veel schoten
uit Japanse
en Chiang Kai-shek geweren
en dan snel terug naar ons
? ? ?
Hoeveel kans op overleven
? ? ?
50 %
Een slechte smaak komt in mijn mond .
Wat als levend gevangen ?
Gefolterd ?
. . .
Is een oorlog niet iets
waar oude mannen
jonge mannen naar toe sturen ? !
Voor de zoveelste maal ,
dit is anders .
<< Li Po ! Tu Fu ! >>
Ze komen voor mij staan ,
de jonge Li Po
en de iets oudere Tu Fu ,
beiden in de pracht van hun jeugd ,
stralend ,
gezond ,
gebrand om
op te vallen ,
op te vallen in goede zin . . .
te vechten voor hun familie , hun dorp
voor de goede zaak
. . . . .
geestdrift
doordrongen van
gravitas .
<< Rennen jullie zo snel mogelijk
naar heuvel nr 2 .
Daar lossen jullie geweerschoten
met de Japanse geweren
en de onze .
Alsof het een vuurgevecht betreft ,
let op de schotenwisseling ,
laat het " gevecht " niet te kort duren ,
maar zeker niet te lang ,
zodat jullie langs de boombrug
en de onder de weg gegraven gang
terug bij ons komt ,
wij zullen dan hopelijk
op het 2de pad zijn . >>
Ze vertrekken ogenblikkelijk ,
heuvelrug over ,
uit het zicht ,
ik ben trots op hen ,
ik voel dat iedereen het is ,
maar slechte smaak in mijn mond ,
en buikpijn ,
slecht voorgevoel .
Dezelfde loper rent terug naar ons :
<< 15 karren al in het dorp ,
in het vestingdorp ,
25 op het 2de pad ,
nog maar 10 op dit pad . >>
Hij wacht ,
ik knik
en hij is weer weg ,
wat kan de jeugd razendsnel lopen ,
10 karren ,
. . . nog 10 teveel .
JIM EDWARDS
' The Angel of the North '
Vechten voor vrijheid
voor onafhankelijkheid
voor waardigheid ,
niemand zei dat het gemakkelijk zou zijn .
Op dit pad
kan enkel een traag en laagvliegend vliegtuig
ons , op sommige plaatsen , opmerken .
Op het 2de pad geen enkel ,
en ook Japanse verkenners niet ,
of ze moeten veel geluk hebben .
Kar voor ons bijgehaald .
Op dit pad zijn er nu 5 verdedigers
met een geweer
en in staat het te gebruiken
én
Chiang de reus ,
kan zeker om met z'n geweer ,
dan Huang met pijl en boog
en
het Walther PPK pistool met geluidsdemper ,
Huang de stille doder ,
én
m'n kleinzoon
met een Chiang Kai-Shek geweer ,
tenslotte ik met de Winchester .
Dit is de achterhoede ,
9 gewapenden ,
niet voldoende als verdediging .
Waar blijven de afleidingsschoten
van Li Po en Tu Fu ?
De 2 dorpen ,
nu in 1 vestingdorp ,
Ontembaar ,
1000tal mensen ,
dank zij de gevechten ,
eigenlijk schermutselingen ,
nu een kleine 30 geweren ,
+ 20 geweren in Ontembaar ,
dat maakt 50 .
En 25 pistolen .
En 3 mitrailleurs ,
waarvan 1 zware ,
een Browning M2
met een 3voet affuit M3 ,
tot bijna 2 km effektief bereik ,
de kogels kunnen
dóór
de automitrailleurs ,
. . .die hier toch niet kunnen komen .
We hebben een vechters kans
Behalve dat de afleidingsschoten
nog altijd niet weerklinken .
Adjunkt burgemeester Wang
en Tsjang
beiden nagekeken door Huang :
<< Bevredigend , niet kritiek ,
ze houden stand .>>
Hoelang nog . . . ?
Het was beslist dat de burgemeester
ook burgemeester
van Vrijheidsdorp 1 is
en Wang adjunkt burgemeester .
Zoveel te regelen ,
als we allen
in Ontembaar zullen zijn ,
als we er al zullen geraken .
Waarom nog geen schoten gevallen ?!
Pieker zo niet ,
haal rustig adem ,
hou uw Winchester
goed in de hand .
Huang heft haar hand op .
Chiang ziet dat ,
stopt de kar .
. . .
Nu hoor ik het ook :
geweerschoten .
Chiang Kai-shek geweren .
En . . . Arisaka geweren ,
veel ,
te veel .
<< Slechte schotenafwisseling >>
mompelt Chiang .
De schoten blijven komen .
Dan niets .
Dan een Arisaka schot .
Stilte .
Weer een Arisaka schot .
Executieschoten ?!
Slikken .
Stop ermee.
<< Voort . . . voortmaken .
Hoeveel karren nog op dit pad ? >>
<< Nog 7 >>
fluistert Chiang .
Iedereen is stil .
De jonge renner is er weer .
<< 25 karren nu in het vestingdorp ,
18 op het 2de pad ,
nog maar 7 op dit pad . >>
<< Goed .
Loop terug en zeg
dat 15 van onze verdedigers
nog niét
Ontembaar
binnen mogen ,
zich moeten verspreiden over de kolonne :
10 in het 2de pad ,
5 hier bij de laatste 7 karren . >>
Hij is al weg , Chiang zegt zacht :
<< Ondertussen zijn het er nog maar 6 . >>
Goed maar niet goed genoeg .
Hier blijven we kwetsbaar ,
als we op het 2de pad geraken ,
kwasi onzichtbaar . . .
Maar als de Japanners ons hiér zien . . .
ze kunnen ons 1 voor 1 afslachten ,
snel exáct weten waar Ontembaar is . ..
. . .
ons allen uitroeien ,
niet aan denken ,
blijven rondkijken
met m'n nog redelijk goede . . .
Huang
ze heft weer haar hand op ,
allen kijken naar de heuvelrug
tussen ons en de weg ,
ik zie niets ,
behalve dat allen lachen ,
ah daar ,
Li Po en Tu Fu ,
hier is Li Po de jongere ,
ze lijken gejaagd en toch blij ,
hebben alle geweren bij zich ,
rennen vlug en toch soepel ,
sluw rekening houdend
met elke boom , struik , oneffendheid
die hen minder zichtbaar kan maken ,
springen op het pad ,
<< we zijn op heuvel 2
op een kleine patrouille van 3 gebotst ,
maar wij zagen ze eerst ,
hevig geschoten ,
2 moeten genadeschot geven ,
wij hebben geen schram ,
we zijn zuidwaarts gelopen ,
dan in wijde boog
naar kleine tunnel onder weg ,
nu hier ,
niemand gezien ,
bijna zeker niemand ons gevolgd . >>
<< Ik ben zo blij ,
wij allemaal hier ,
jullie terug te zien . . . >>
Chiang fluistert ,
gebarend stiller te spreken :
<< Nog 5 karren >>
Hij heeft gelijk : voortmaken .
Wijl dit pad binnen enkele km
doodloopt in het bos ,
gaat de weg pal westelijk ,
maar het 2de pad noordwestelijk ,
verwijdert zich sneller van de weg dan dit pad,
gaat kronkelend naar Ontembaar ,
ons vestingdorp ,
onze Vrijplaats . . .
maar we zijn er nog niet .
Nog 4 !
1 van onze verdedigers ,
gevolgd door 2 anderen ,
komt vanuit het 2de pad geklauterd ,
gejaagd , bijna in paniek ,
Chiang maant hen aan tot kalmte .
<< Het paard , !
het paard is weggelopen ! >>
Het paard van de Japanse officier !
<< Maar konden jullie het niet bijhouden ! >>
<< We zijn geen paarden gewoon .
Het rukte zich
met verschrikkelijke kracht los.
Geen houden aan ,
het geraakte de steile helling op ,
door het dichte struikgewas . >>
<< Hier , op dit pad hier ,
of reeds de bossen in ,
of de weg op .
Als de Japanners het zien
zijn we eraan . >>
Had ik het toch moeten neerschieten ? !
Omi is uit de kar gesprongen .
<< Ik was de verzorger van het paard .
We hebben een goede band .
Vanessa is een heel goede merrie
die alles voor u zal doen
maar als ze denkt
niet goed genoeg verzorgd ..
niet genoeg aandacht te krijgen
kan ze wispelturig zijn . .
een echte vrouw dus >>
en hij lacht plagend naar Huang
en deze krijgt een kleur .
Ah ?
Dan toch geen verpleegster in de familie ? !
<< Als ze me hoort of ruikt
komt ze wel naar ons . . .
wat dan nog niet gewonnen is ,
ze heeft een karaktertje . . .
bij een rit door de bossen in Japan
moest ik plassen ,
ik was afgestegen ,
maar
gelukkig
hield ik nog haar teugels vast . .
anders . . . foetsie ,
en ik erachter met een pisbroek ,
nu , het heeft toch lang geduurd
voor ik terug in het zadel zat , . .
mócht zitten ,
bij een eerste poging ,
ik zette m'n voet in de stijgbeugel ,
veerde op ,
onze dame maakte een sprongetje
en hop ! ik vloog er langs de andere kant af .
Het heeft toen een kwartier geduurd
voor ze me toeliet vast in het zadel te zitten !
Hoe zit het met die teugels ,
kan ze erover struikelen ? >>
<< Nee , goed vastgebonden . >>
<< Dat is een opluchting . >>
<< Vanessa ?? >>
vraagt Huang
<< dat is niet Japans ! >>
<< Hij heeft het paard gekregen
van een nazi-officier ,
het is een Duitse merrie . >>
<< Aha ! >>
zegt Chiang ,
onze reus ,
<< Duitse meisjes zijn dus
even wispelturig als Chinese! ? >>
<< Laat u niet doen hé Huang ! >>
zegt de jonge vrouw
die samen met Chiang en een jongen
de kar trekt .
Hoe heet ze ook weer ,
ze heeft haar ouders en grootvader
verloren bij een hongerepidemie
en haar jonge echtgenoot
in de oorlog met de Japanners .
<< Oei ! >> zegt Chiang ,
<< nu zijn we verloren !
met maar 8 jongens tegen 2 meisjes ! >>
<< Het zijn er wel 2 héél mooie hé ! >>
zegt Omi enthousiast ,
en allen lachen ,
we kunnen elk moment
neergeschoten worden
en hier zitten ze wat te schertsen ,
wijl dat stom paard . . .
beheerst u ,
wa , zen ,
zelfcontrole
oh , nu zie ik waarom
ze half rustig zijn ,
ik zag het als laatste natuurlijk :
het paard is kalm uit de struiken gekomen
het pad op
staat nu stil .
. . .
Nog nergens Japanners te zien .
Omi stapt bedaard op het paard toe ,
ja , bedaard ,
heel gewoon ,
tot 2 meter
En ik weet ,
ik die zoveel heb gezien ,
dat ik dit zicht nooit zal vergeten :
de grote , bruine merrie komt naderbij ,
buigt het hoofd ,
wrijft met dat machtig hoofd
tegen Omi's borst
die net niet omvalt ,
hij wrijft met zijn hoofd
tegen het hare .
<< Goed zo Omi ! >>
kan Huang zich niet weerhouden ;
<< Sst ! >>
zegt m'n kleinzoon ,
<< laat ze gerust ,
meisjes hebben niet gaarne
dat hun jongen
met andere meisjes praat . >>
Huang geeft een tik
op m'n kleinzoon's arm ,
Omi legt
traag
zacht
z'n arm rond de nek van Vanessa .
_ _ _
Hij neemt zelfs niet de teugels .
_ _ _
Komt naar ons ,
arm los rond haar nek ,
en
ze komt mee .
_ _ _
Daar staat hij ,
onze krijgsgevangene ,
in z'n gehaat uniform ,
maar hij heeft iedereen
gecharmeerd .
Lijk Fang
. . . en toch volledig anders dan Fang .
Het is door Omi te aanschouwen
dat ik Fang's . . minder goede kanten
nu scherper zie .
Ik had die . . . onaangenaamheden ,
die waarschuwingssignalen ,
dat tikkeltje te arrogant zijn
moeten zien .
Moeten dúrven zien .
Nog 2 karren op het pad ,
het struikgewas uiteengedreven ,
dan de voorlaatste kar
door de smalle opening ,
gaat nipt ,
degenen die kunnen zijn uitgestapt ,
helpen de kar moeizaam naar beneden ,
naar de beek ,
dan Omi met het paard Vanessa ,
dan eindlijk wij ,
de laatste kar ,
met de doden
en met Wang ,
gekwetst ,
verzwakt ,
moet in de kar blijven ,
ondersteund door heroïsche Tsjang ,
met moeite door de enge opening ,
gelukkig is Chiang ,
onze kolos ,
. . . kolossaal sterk ,
vlug vlug
ja erdoor ,
het gaat een 10 tal meter
toch redelijk steil naar beneden ,
Li Po en Tu Fu
achter ons
volop bezig
het hoge dichte struikgewas
terug op z'n plaats te wringen ,
komaan , spoed jullie ,
en ik glij uit
ik val
het is niet waar ,
nee nee
donder razendsnel naar beneden ,
als de Winchester maar niet afgaat ,
geweer
niet lossen niet lossen
de beek in ,
gelukkig niet diep hier ,
met m'n gat in water ,
niets gebroken , ? !
geen pijn ? !
hopeloos belachelijk ,
oud , oud
m'n kleinzoon bij mij ,
is soepel de helling afgelopen ,
ik wil zelf recht klauteren
maar z'n armen onder m'n oksels
en hij trekt me moeiteloos recht ,
m'n broek kletsnat .
<< Proficiat grootvader ,
u hebt de les
die u ons 1000 maal hebt gezegd
goed opgevolgd :
nooit uw geweer loslaten . >>
Mensen ja .
Heb de Winchester
tijdens de val
krampachtig
boven m'n hoofd vastgehouden .
Dank u kleinzoon .
Hogerop
struikgewas terug dicht ,
van uit het pad
kan niemand ons nu nog zien ,
door het ruisen en klotsen van de beek
ook niet horen ,
boven ons
verhult het boomgebladerte ons
voor eventuele vliegtuigen ,
komaan , voort ,
dezelfde soldaat
weer naar ons toegelopen :
<< Nog maar 10 karren
buiten Ontembaar . >>
Goed zo ,
beek opwaarts nu ,
moeilijk werk voor de kartrekkers
op sommige plaatsen
komt het water tot aan de knieën
maar het gaat ;
het oude pad , zuidwestelijk ,
het nieuwe ,
de beek , het beek pad , noordwestelijk ,
ze verwijderen zich van mekaar ,
zelfs als de Japanners
het 1ste pad vinden . . .
de beek maakt een kronkel ,
nog één ,
terug noordwestelijk ,
ook achter ons ,
uit het zicht ,
steeds
veiliger
en TOCH
is er het buikgevoel
dat alles gaat mislukken ,
het buikgevoel
dat me al heel m'n lange leven
nog nooit heeft misleid . .
behalve de 1 of 2 keer van wel .
Optimistisch blijven .
Optimistisch .
Dat
moet
Li Po
wil de taak
van de jonge kartrekster overnemen ,
deze weigert hoflijk maar beslist ,
<< Maar dank u ! >>
Li Po ,
nauwlijks ouder dan m'n kleinzoon ,
rood tot achter z'n oren ,
maar toch kranig
neemt terug z'n bewakingsrol op ,
- zou onze taoïstische dichter
1300 jaar geleden
ooit gebloosd hebben ?
Chiang ,
en zelfs de jongeman
die mede de kar trekt
en waarvan ik me de naam niet herinner ,
kunnen een glimlach niet onderdrukken ;
in de kar . .
er zijn
leraar Wang en elitesoldaat Tsjang ,
beiden zwaargewond ,
1 of 2 Japanse lijken ,
de lichamen van Ling Yu en haar hond ,
2 oudere maar kloeke dorpsvrouwen
die in hun leven al alles hebben meegemaakt
en rondom de laatste kar
de achterhoede ,
allen gewapend :
m'n kleinzoon ,
verpleegster Huang ,
verspieders Li Po en Tu Fu ,
nog 2 soldaten ,
' soldaten ' , ja ,
geen beroeps , zelfs niet halftijds
maar ondertussen
toch al goed getraind .
Goede , dappere . . . ja burgers
burgers . . .
Burgers van Ontembaar
van ons land ,
daar waar onze vlag gepland .
Hoe ons land noemen ?
Ontembaar ?!
Vreemd ,
dat ik daar nú pas over denk
_ _ _
en ja ,
nog 1 in de achterhoede ,
de stichter
en de facto leider
_ _ _
we moeten verkiezingen houden ,
ze willen het niet , maar het moet . . .
de president .
Als er iets fout gaat ,
mijn schuld enkel de mijne . . .
EN
tenslotte
vóór de laatste kar ,
paard aan z'n hand ,
krijgsgevangene Omi ,
' krijgsgevangene ' . . nu ja . .
hoe dat oplossen .
En het slecht voorgevoel
wordt sterker ,
daar komt nochtans goed nieuws :
<< Nog maar 2 karren ! >>
Ja ,
ik hoor het nu ook ,
waarschijnlijk weer als laatste :
de poort tot Ontembaar .
JUNGSUK LEE
Zuid Korea
Wadend door de beek ,
een flauwe bocht ,
een smalle waterval
stort zich van de steile heuvel in de beek
die hogerop minder diep en breed wordt ,
bijna modderig ,
nauwlijks begaanbaar ,
de kleine waterval is net breder dan een kar ,
de man en vrouw trekken deze voor ons
zo snel mogelijk
door de waterval ,
water pletst op hen ,
dan op het zeil ,
dan zijn ze verdwenen .
Omi komt aan de waterval ,
streelt Vanessa's hoofd ,
er is hem uitgelegd
wat er achter de waterval ligt :
zeer kleine ruimte ,
nauwlijks genoeg voor 1 kar ,
het paard zal haar hoofd moeten buigen .
Na een tijd die eindeloos lijkt
steken 2 bewakers van Ontembaar
hun kletsnat hoofd buiten de waterval ,
doen teken dat alles ok is ,
merken dat het paard wat schichtig is
trekken hun hoofd terug
en nu volgt Vanessa Omi gedwee
pal door de waterval .
Weer het hoofd van 1 van de bewakers :
<< Een paar kunnen nog mee naar binnen . >>
Iedereen gaat door de waterval
behalve de 3 kartrekkers ,
m'n kleinzoon ,
Huang
en Li Po , Tu Fu .
Men vraagt of ik mee wil .
Maar ik blijf bij de laatsten .
Niemand wordt achtergelaten .
Eindeloos duurt het
maar geen Japanners te zien . . .
nog niet .
Eindelijk
kunnen ook wij Ontembaar binnen.
Chiang en de 2 jongelui
trekken de zwaar geladen kar
nu door de waterval .
Dan volgen wij
zo snel mogelijk ,
gebukt ,
met de wapens onder onze borstkas
en ook nog in kleren gewikkeld .
Het is een schrieldunne waterval ,
we kunnen er wel niet door kijken ,
gelukkig ,
maar zijn ook niet kletsnat .
De kar staat op het houten platform
dat met behulp van kettingen ,
langzaam , voorzichtig
wordt omhoog gehesen ,
ja , nu 2 meter hoog ,
hoger dan de waterval
zodat kogels door de waterval geschoten
hen niet meer kunnen treffen ,
enkel ons nog ,
of de Japanners
zouden moeten binnenstormen ,
ons afslachten
en door de vloer van het platform schieten .
Rustig , rustig ,
diep inademen en 2 x langer uitademen .
Ja , 5 meter hoog nu
tot het plafond van de grotholte ,
een koker
van 3.5 op 3,5
en 7,5 meter hoog
met quasi loodrechte
en spekgladde wanden .
We zijn totaal onzichtbaar voor de vijand ,
. . .onzichtbaarheid .
Ons enige echte wapen .
Buiten onze bereidheid
tot
vechten
en . .
nog uitdagender :
tot
integriteit .
5 meter boven ons
wordt de kar van het plafond
door de opening in de spelonk getrokken .
Wij vijven
en de 2 bewakers nog beneden .
Het platform zakt ,
tergend langzaam ,
eindelijk voorbij
de 2 meter hoge watervalopening ,
en dan tot de harde begane grond .
Met 7 erop .
Komaan , laat het lukken ,
1 meter hoog ,
2 meter nu ,
van buitenaf
kan de vijand ons niet meer doden ,
indien ze door de waterval komen
en ons zien . . .
kunnen hun kogels het platform doorboren? !
5 meter hoog nu ,
van het platform af ,
in de rots gang ,
door fakkels verlicht ,
andere karren al op weg
naar d'ondergrondse woningen ,
het platform en takelwerk gang in ,
opening achter ons
afgesloten door massief blok graniet
niet te onderscheiden
van rest van spelonk .
Dat krijgt geen kanon kapot .
We zijn aangekomen .
Onzichtbaar .
Veilig .
Maar het onaangenaam voorgevoel blijft .
De vermoeidheid ?
Dat geleerd van die Engelse schrijver ,
die inlichtingenofficier :
het 1ste wat ge doet met een stad
is u
als bevrijder bewijzen .
I
drinkbaar water
II
water voor de hygiëne
III
zeker de straatverlichting ;
op sommige plaatsen
- bewust -
fakkels
IV
vuilnisophaaldienst
V
brandweerdienst
VI
politie ,
zodat de bullebakken
het niet voor het zeggen krijgen
VII
ziekenhuis
. . .
Veiligheid en hygiëne ,
zonder dat kan het
op enkele minuten tijd afgelopen zijn ,
zonder water : 2 dagen ,
zonder eten : 40 dagen
. . .
Het water is in orde . . .
het eten was in orde voor 500 burgers ,
we gaan dat oplossen voor 1000 .
Noodhulp voor de armen . . . ??
we zijn voorlopig allemaal arm ,
dus dat is al in orde .
Er is een dokter
en er zijn verpleegsters .
We gaan voor meer dokters zorgen ,
voor een proto-universiteit ,
en een
bescheiden , zeer bescheiden
presidentswoning ,
parlement ,
gerechtshoven inklusief hoger beroep
zelfs wanneer in 't begin
feitlijk nutteloos ,
en
een minder primitieve wapenwerkplaats ,
van fabriek nog geen sprake ,
vooral
absoluut vereist :
vakmensen , technici , ingenieurs
VAKMENSEN , TECHNICI , INGENIEURS
. . .
ontzettend veel te doen .
Eerst de presidentsverkiezing ,
zelfs pro forma ,
vanavond nog .
Hoe heette het boek
van die Engelse inlichtingenofficier weer ?
Juist .
De 7 pilaren van wijsheid .
De dokter Li Shang ,
weduwnaar van een Franse verpleegster ,
komt aangelopen met 3 verpleegsters ,
allen in onberispelijke uniformen .
Ze nemen Wang mee ,
op een draagbed ,
en de verminkte Tsjang ,
die geen onderstutting wil ,
beiden naar ons protoziekenhuis ,
ons ondergronds ziekenhuis
dat wonderen verricht ;
ik ben geen dokter ,
maar ik heb al veel stervenden gezien ,
teveel ,
Wang en Tsjang :
niet levensgevaarlijk gewond .
Dus dat knagend buikgevoel ,
niet door hen .
Huang stapt met hen mee ,
Chiang gaat kontroleren
of iedereen goed
op zijn verblijfplaats is terechtgekomen ,
die nieuwe reservewoningen ,
nu de definitieve ,
die zijn nog maar 3 dagen klaar ,
normaal hadden de Japanners
nooit zo snel . . .
Fang natuurlijk ,
de aartsverrader ,
nog enkele zaken moeten gebeuren ,
essentieel voor de verdediging
. . . en de begrafenis geregeld ,
van weduwe Ling Yu en haar hond . . .
de lijken van de Japanners
mogen niet verloren gaan .
Het daglicht ,
late namiddag ,
wat is er deze dag niet allemaal gebeurd !
. . . boven de heuveltop nu ,
eerder een kraterige bergtop
met een straal van 1 km ,
het meer ,
het Vrijheidsmeer !
de vanuit de lucht
onherkenbare landbouwactiviteit ,
alles wat toch menselijke aanwezigheid
zou kunnen verraden
kan snel gekamoufleerd ,
zelfs voor binnendringers . . .
Omi ontdoet Vanessa
van het zadel en het bit ,
het prachtig paard wentelt zich in het gras ,
. . . wat een vredevol zicht
Chiang , met de burgemeester ,
komt toegelopen ,
ik wil vragen
of iedereen gehuisvest is ,
maar hun gezichten ,
wit , strak , . . .
<< Zeer slecht nieuws .
Katastrofaal nieuws . >>
DEB GARLICK
Ik verstijf ,
ik voel allen . . . rond mij . . .
hetzelfde . . .
Huang
die goed nieuws bracht van de gekwetsten ,
m'n kleinzoon ,
Li po en Tu Fu ,
de kartrekster , de jonge weduwe
Ho Nansorhon
waarvan ik de naam niet wist ,
Omi . . .
<< 6 Japanners ,
6 verkenners ,
zijn tóch
langs de heuvelrand binnengeraakt ,
langs 1 van de 2 wegen
nog niet onbeklimbaar gemaakt ,
waar ge nog geen
alpinistenuitrusting voor nodig hebt ,
ze hebben onze 2 verloofden ,
ons mentaal gehandikapt koppel ontdekt ,
die hebben het alarm
misschien niet goed begrepen ,
z' hebben zich te laat kunnen verstoppen.>>
Een ramp .
EEN RAMP !
1 sekonde foltering
en die 2 ongelukkigen zeggen alles ,
zonder het zelfs te beseffen .
<< Waar ? >>
Chiang antwoordt beheerst :
<< Vlak bij de ingang naar het ziekenhuis . .
als ze die ontdekken . . >>
<< Waar zijn onze soldaten ? >>
Maar het zijn geen soldaten ,
het zijn moedige amateurs .
<< Verspreid opgesteld ,
velen weten nog niet precies
wat er aan de hand is ,
alleen dat iedereen binnen moet blijven
_ _
en Tsjang is uit z'n ziekenhuisbed gekomen ,
hij houdt de wacht voor de ingang ,
samen met 1 soldaat . >>
Tsjang ,
onze elitesoldaat ,
de moedigste der moedigsten .
De 6 Japanners moeten potig zijn
want zelfs langs de 2
nog niet vernielde paden
blijft het een uitputtende klimpartij .
<< U burgemeester ,
moet hier blijven ,
moesten Wang en ik . .
het ergste overkomen .
De mannen volgen mij . >>
<< Wij gaan mee >>
zeggen Huang en Ho met 1 stem .
Zeer vlug bij de ziekenhuisingang ,
een handig
achter struiken verstopte rotsspleet ,
Tsjang staat er ,
hoofd omzwachteld ,
sabel in rechterhand ,
revolver in linker ,
maar met moeite rechtstaand .
Waar de soldaat ?
Hij komt toegelopen ,
zegt zacht ,
<< Ze zijn 50 meter verder ,
aan de waterput ,
wat moet ik doen ,
de beesten zijn het arme meisje
de kleren van het lijf aan 't rukken >>
Ik moet m'n razernij . .
ge weet waarom . .
ik moet sterker zijn . .
beheers u .
<< We moeten vermijden
geweren en pistolen te gebruiken ,
en dat zij er gebruiken .
We weten dat de scherpste oren
dichtbij ons Vrijland dat kunnen horen .
Gij en Omi blijven bij Tsjang ,
de rest met mij mee ,
geen enkel gerucht ,
alleen handtekens >>
Tsjang houdt Ho Nansorhon tegen ,
wijst dat ze geen wapens heeft ,
geeft haar de sabel van de Japanse officier.
Met zevenen rennen naar de waterput ,
halt houden in de struiken ,
dan zien we het ,
het afgrijselijk schouwspel .
DOROTA GÓRECKA
Het meisje weent ,
het is duidelijk
dat ze niet alleen
haar kledingstukken
1 voor 1 heeft moeten uitdoen ,
maar ook pijnlijk juist
op een stapeltje leggen , hoongelach ,
mag niet snikken ,
moet rechtop staan ,
naakt ,
mag haar armen , handen
niet
voor borsten en schaamhaar houden
ze heeft slaag gekregen
de beesten
haar arme mentaal gehandikapte jongen
waar niet het minste kwaad inzit
heeft nog veel meer slaag gekregen ,
hij heeft gebloed uit neus en oren ,
z'n gezicht onherkenbaar gezwollen ,
rond z'n mond . . .
ze hebben hem verplicht . . .
hem verplicht . . .
te defeceren ,
en z'n eigen uitwerpselen te eten . . .
nu te kijken
hoe ze zijn meisje op de grond duwen ,
ik geef handtekens ,
- beheers uw razernij , ! -
handtekens :
geen gevangenen , geen genade ,
dood .
Beheersing én fokus :
ze zijn met zessen .
2 hebben al hun broek uit .
Er is 1 kolos bij ,
nóg groter nóg breder dan Chiang .
Ik kijk naar d'andren
ze wachten op m'n teken ,
Winchester vastgegespt op m'n rug ,
tanto in m'n hand ,
de lafaards openen haar benen
vanachter de rotsen en struiken
op hen af .
1 , 2 zien ons
te laat
op ene ,
hij is te traag
ik steek ,steek
zie in ooghoek
een Japanner
door botsing
2 meter van grond
ondersteboven
Japanner onder mij en Huang
beweegt nog
haar pistool uit hand geslagen
ik steek , steek
m'n kleinzoon ,
Huang . . .
ze houden me tegen
<< Hij is dood grootvader . >>
dan zie ik het ,
er schiet alleen een bloederige klomp over
hijgen , geraak moeilijk aan lucht ,
kalmeer ! ,
ze zijn dood
sommigen van ons
gescheurde kleren ,
schrammen ,
niemand echt gewond .
Chiang heeft 1 Japanner
over z'n knie de ruggengraat gebroken
maar
we zien allen maar 1 ding nu :
de Japanse kolos
schiet als enige over
z'n monsterachtige handen
rond nek van Chiang ,
Huang wil haar teruggevonden pistool
op hem richten ,
ik leg m'n hand op haar arm ,
als Chiang dit wint dan wordt hij
minister van Defensie van Ontembaar
en van alle landen die we gaan bevrijden .
Chiang omklemt op zijn beurt
met zijn handen de nek van zijn vijand
en die vijand
is werklijk angstaanjagend
<< Om onze spieren te oefenen
breken we regelmatig
de nek van Chinese meisjes >>
sist hij in gebroken Chinees .
Ze staan daar roerloos
mekaars nekken omklemmend
. . . dan begint de uitdrukking
van de Japanner te veranderen
en hij grijpt de polsen van Chiang ,
probeert diens handen
wanhopig
van z'n nek weg te trekken
<< Gij pocht
over het wurgen van jonge meisjes .
Waar ik vandaan kom
breken we als jongemannen
de nek van stieren . ..
ZÓ ! >>
En na het kort , scherp kraakgeluid
duwt Chiang
vol verachting de dode van zich af .
KATERYNA VASYLIVNA BILOKUR
{ 1909 - 1961 }
Ukraïne
4 schilderijen
We hebben gewonnen .
M'n hoofd tolt en ik voel me . . . raar .
Maar we hebben gewonnen
en m'n kleinzoon en Li Po en Huang
nemen de jongeman onder hun hoede ,
beginnen z'n gezicht te wassen
en troosten hem
en dat het niet zijn schuld was
<< We hebben niets verkeerd gedaan
en toch . . . >>
<< We weten het ,
er zijn soms stoute mensen in de wereld . . >>
Tu Fu en Ho Nansorhon
zij hebben het wenende meisje
met veel kiesheid
terug aangekleed ,
ze strompelt naar haar jongen ,
werpt zich in zijn armen .
Daarvoor doen we het .
De kwetsbaren moeten beschermd .
Ten koste van al .
<< Chiang .
Goed gewerkt .
Vanavond nog
houden we de presidentsverkiezing ,
maar ondertussen benoem ik u
tot Minister van Defensie ad interim ,
uw eerste taak :
met genoeg mensen ,
de 2 paden . . .>>
een pijnscheut , even , linkerzij ,
<< onbruikbaar maken ,
het is bijna halfduister ,
werk zo dat de vijand jullie niet kan zien .
Het beste zou nog zijn
dat 1 of 2 behendige Japanners
er zich toch aan wagen
en halverwege
niet meer hoger of lager kunnen
en na 2 dagen
van uitputting neerstorten . >>
Hij knikt maar ziet me dan
op een vreemde manier aan .
<< Grootvader , grootvader ! >>
M'n kleinzoon en Huang
komen ontzet aangelopen ,
hun blik bezorgt me
een ijskoude steek door m'n darmen .
Ik kijk naar m'n linkerzij ,
er is bloed van de Japanner ,
maar niet alleen van hem ,
en de vlek wordt groter .
ANDREY REMNEV
' Portraits , Family Heritage '
II
De begrafenis
Alles is gereed .
Het is de eerste schemering ,
. . zoals hij het wou .
Hij wou altijd begraven worden
bij een beginnende zonsondergang . .
<< die kleuren ! >> zei hij vaak .
Én ,
hij wou altijd ,
indien mogelijk ,
- en dat als Chinees ,
gepassioneerd
door zijn geschiedenis en kultuur ,
in 't bijzonder
de dichters van de Tangperiode -
hij wou altijd
wat hij het mooiste begrafenisritueel
uit gans de wereldgeschiedenis vond :
een Vikingbegrafenis .
Het meer van Ontembaar
is nauwelijks lang genoeg ,
500 meter ,
maar zeker diep genoeg :
ook 500 meter .
Het vikingschip ,
een ranke snek van 17 meter lang
ligt klaar aan de oever .
Een roodzwart zeil .
De wind ,
een zachte bries ,
staat perfekt .
Iedereen van Ontembaar ,
behalve de grenswachters ,
staat aan de oever ,
hij was zéér geliefd .
Z'n lichaam ligt statig opgebaard ,
bij de mast ,
handen gevouwen op de borst ,
over de tanto ,
het wapen van de Japanse officier
waar hij zo trots op was .
Ik geef het teken ,
de boot wordt weggeduwd ,
de bries pakt , het zeil bolt ,
de snek verwijdert zich traag ,
als tegen z'n zin . . .
het meer bereikt snel
een diepte van 600 meter ,
dus ik geef nu al het teken ,
en Chiang ,
de minister van Defensie ,
heeft de eer
de eerste brandpijl af te schieten ,
. . . die raakt het zeil ,
het schiet langzaam in brand ,
nu ,
voor de snek
voorbij de boogafstand is ,
schieten 50 soldaten van Ontembaar
hun brandpijl af ,
een wijde boog ,
ze komen allen op de snek terecht ,
het vuur zoekt
de strategisch opgestelde
olieschalen en houtbussels ,
een tweede salvo ,
het grafschip vat vuur ,
vlamt op
weldra metershoge vlammen
zijn lichaam
omringend
dan plots
zijn door intelligentie getekend gelaat ,
dat van een aristokraat ,
geleerde ,
dichter ,
de haren branden ,
huid
neus
lippen
oren
ogen
weg
geen vijand zal hem terugvinden
zijn lichaam ontwijden . . .
en dan langzaam langzaam
begint het begraafschip
te zinken ,
dan sneller en sneller ,
. . .
majestueus
. . .
Onder de waterspiegel.
. . .
Het meeroppervlak weer rustig .
Rust in vrede
mijn moedige medestrijder ,
waar we zoveel aan te danken hebben .
Toen ik dit Vikingritueel instelde ,
ik had nooit gedacht
gij de eerste zoudt zijn .
Mijn kleinzoon komt naar mij ,
naast hem z'n vrouw ,
Huang
met in haar armen
m'n 1ste achterkleinzoon .
Ik kijk naar rechts ,
naar de nieuwe Vicepresident ,
Omi ,
en deze doet teken
dat het ritueel is afgelopen ,
we ons allen
naar de Vrijheidszaal begeven ,
het begrafenismaal ,
er is genoeg te eten ,
dat was 7 jaar geleden wel anders .
M'n kleinzoon , Huang en Omi
houden me in het oog ,
klaar om te helpen
maar ik geraak uit de zetel ,
neem m'n
door kunstenares
Ho Nansorhon
- 4 kinderen al met die duivelse Li Po -
vervaardigde staf ,
kunstig versierd met m'n lieflingsdier ,
de Phoenix ,
. . . en kijk nog even naar het meer .
Zonder staf gaat het niet meer ,
sinds dat krapuul
m'n linkerzij heeft gemassakreerd ;
misschien m'n laatste overwinning . . . :
de ouderdom accepteren .
Het meer .
Vaarwel Wang ,
adjunkt burgemeester ,
onderwijzer ,
Vice-president van Ontembaar ,
stille , bescheiden held
die in 5 gevechten
telkens z'n leven heeft geriskeerd ,
het laatste was een ploertige valstrik . . .
vaarwel 1ste Vice-president van Ontembaar ,
. . . Ontembaar , dat ondertussen
al een 25 dorpen
in een federatie heeft verenigd ,
een 50.000 burgers .
Vaarwel Wang ,
gij kont geen vlieg kwaad doen ,
maar vocht als een leeuw
wanneer Ontembaar werd aangevallen .
3 jaar geleden u de tanto geschonken
nadat ge tegen de kommunisten
een heroïsch gevecht had geleverd ,
. . . en nu laf afgemaakt in een hinderlaag
. . . . .
we konden u bevrijden
en de kommunisten allen doden . . .
maar te erg gewond . . .
Li Shang heeft u niet kunnen redden . . .
<< Grootvader ! >>
M'n struise kleinzoon ,
22 nu al
exact 60 jaar jonger dan ik
<< Ja , ik kom . .
we gaan het Vrijheidsmeer
óók het Wangmeer noemen . >>
<< Uitstekend idee . >>
beaamt Omi .
Omi ,
de onmisbare ,
de knappe Japanner ,
de nieuwe Vice-president van Ontembaar .
JACKIE MORRIS
B
Chiang Kai-Shek
_______
Hoewel ik nog 2 uur lang
een luide toespraak kan houden
en zonder 1x een nota te bekijken
laat ik het woord aan Omi .
Het is de bijeenkomst
van de Defensieraad ,
in een zaal
aanpalend het presidentieel paleis ;
dat presidentieel paleis
is mijn studeerkamer
, 20 à 25 m² ,
die ook m'n woonplaats is ,
klein ,
maar ik heb een stapelbed geïnstalleerd
op 2 open boekenkasten ,
2,25 meter hoog ,
spatie van 1,5 meter tussen beiden,
zijkant tegen de muur ,
en wanneer ik ga slapen ,
plaats ik tegen de muur
de uitschuifbare ladder
en ik geraak nog steeds ,
ondanks m'n linkerzij ,
tot de 4de hoogste trede ,
dan m'n knie over matras ,
in m'n bed , weer gelukt !
Naast de matras , een smalle strook ,
voor boeken , papier ,
de zware drakenpen
waarmee de Japanse officier
z'n doodsgedicht schreef ,
EN
onder het hoofdkussen
een Walther P38 .
Vanuit m'n bed
kan ik neerkijken op
4 stoelen
1 schrijftafel
en
1 lagere
die én schrijf- én eet- én vergadertafel is :
het meubilair van het paleis .
. . . En een 1000 boeken .
Een klassieker ,
' 300 Tanggedichten ' ,
uiteraard ,
nog door veel landgenoten gelezen ,
op school geleerd , . . .
als er scholen zijn , . . .
en even vanzelfsprekend ,
de 5 klassiekers :
' De 3 koninkrijken ' ,
' De reis naar het westen ' ,
' De droom van de rode kamer ' ,
' De pruim in de gouden vaas ' ,
en m'n favoriet ,
m'n lieflingsboek :
' Alle mensen zijn broeders ' ,
geschreven door
, naar mijn mening ,
Luo Guanzhong ,
en niet Shi Nai'an .
Niet als een klassieker beschouwd
maar het is er 1 :
' De kunst van het oorlogvoeren '
van Sun Tzu .
Vooral zijn hoofdstuk over spionnen
blijft razend aktueel .
Spionnen . . . hah !
Veel Chinese en Japanse dichters ,
Okura , Issa . . .
Ishikawa Takuboku . . .
al meer dan 30 jaar overleden . . .
in feite door de ontberingen . . .
voedsel , voedsel , voedsel
weten de meesten nog
hoe primordiaal , alles overheersend dat is
? ! ? !
. . . .
en ook Griekse en Latijnse ,
. . en Indische dichters , in vertaling ,
en geschiedenisboeken ,
biografieën ,
wetenschappelijke werken . . .
waar ik er nog zovele van moet lezen . . .
in stapels ,
gerangschikt naar leesbelangrijkheid ,
. . . .
en Engelstalige gedichten en romans ,
met m'n lieflingsdichter
uit m'n lieflingsperiode :
Shelley ,
de romanticus ,
én
wetenschapper
én
filosoof ,
vooral politieke filosoof ,
naar het einde van z'n veel te kort leven
meer en meer respekt
voor de Amerikaanse Revolutie . . . ,
geen vertaling voor nodig ,
en . . . Nederlandstalige schrijvers ,
géén vertaling nodig ,
Multatuli , Elsschot , Slauerhoff
ah Slauerhoff ,
uw vertalingen van Chinese dichters !
en ik weet dat m'n kleinzoon
erover verbaasd is
maar
nog niet heeft durven vragen :
' Grootvader , waarom boeken in die taal ? ! '
De vergadering
gaat door in de kleinste der 2 zalen ,
in de grootste
zijn de laatste aanwezigen
van het Wang begrafenismaal weggegaan ,
. . . ook daardoor
is de bijeenkomst
ernstiger en plechtiger dan anders ,
en er zijn de ontwikkelingen
aan de fronten ,
Parijs is net bevrijd van de nazi's ,
door de Amerikanen
en hun Europese hulptroepen .
Zou Hitler beginnen te overwegen
z'n kluis te vernietigen ,
z'n kluis met geheime documenten ,
van
spionnen , inlichtingdiensten ,
over
vijanden , burgers ,
de nog weinige bondgenoten . . . ,
inclusief
psychiatrische verslagen ,
chantagemateriaal . ..
ze moet zéér groot zijn . . .
ik heb ook een kluis in de werkkamer ,
' the warroom '
zoals de Engelsen goed zeggen ,
maar nog zéér zéér klein .
Recht tegenover mij
zit de vroegere burgemeester
van 't heropgerichte Vrijheidsdorp 1 ,
Meng Haoran ,
nu 1ste minister ,
verwoede werker ,
- weduwnaar ,
de 4 kinderen
gesneuveld in de oorlog -
al z'n energie
nu voor Ontembaar
- wat met diens burgemeester
in 't begin wat wrijving veroorzaakte -
en de Federatie ;
eerlijk , grote mensenkennis ,
soms scherpe taktische inzichten ,
heeft bijgeleerd over de buitenwereld .
Naast hem z'n ministers
die deel uitmaken van de Defensieraad :
rechts de minister van Defensie
Chiang
die ook enorm gegroeid is in zijn functie ,
allemaal hier ,
sinds die fameuze dag
7 jaar geleden
dat we ter nauwer dood
aan finale uitroeiing zijn ontsnapt .
Links Tu Fu ,
van verkenner
tot minister van Buitenlandse Zaken .
Naast Chiang ,
dokter Li Shang ,
minister van Gezondheid
en naast hem
Huang E ,
staatssekretaris
van bio- en chemodefensie
en als we onze spionnen mogen geloven
weldra ook
van atoomdefensie ;
een fysikus van Ontembaar
heeft me uitgelegd
dat het volgens de wetten der fysica
ONMOGELIJK
is dat een atoombom
ooit wordt geproduceerd ,
maar ik was niet overtuigd .
Naast Tu Fu
de minister van Justitie
Ho Nansorhon
en naast haar
de minister van Binnenlandse Zaken ,
m'n 22 jarige kleinzoon .
Jong , zeker ,
maar heeft 3 x meer meegemaakt
dan meeste anderen van z'n leeftijd
en ik had nog andere redenen .
Allen onder de autoriteit
van de 1ste minister ,
echter ,
deze van Buitenlandse Zaken
en Defensie
óók onder de hogere
van de Vice-President ,
en deze staat onder de mijne .
Net zoals de 1ste Minister
behalve
in geval van
' samenwonen ' .
Aan mijn kant van de tafel
zitten zij die
altijd
onder mijn autoriteit vallen .
Links van mij Omi
de Vice-President
en dus overminister
van Buitenlandse Zaken en Defensie .
Die 2 bevoegdheden
vergen zulke
wijd uiteenlopende kwaliteiten
dat het ambt
een uitstekende voorbereiding vormt
op het presidentschap .
Rechts van mij
Lin Chong en Li Kui ,
de 2 mannen met schuilnamen ,
m'n raadgevers
en
Lin Chong
hoofd
van de buitenlandse spionagedienst
en
Li Kui
van de binnenlandse veiligheidsdienst ,
nauw samenwerkend
met veiligheidsdiensten
van defensie ,
justitie
en buitenlandse zaken.
Lin Chong ,
onkreukbaar ,
een rechtlijnige ,
ondertussen legendarische integriteit ,
zeer mooie man ,
kaarsrecht , aristokratische houding ,
scherpe intelligentierimpels
en geklauwd in het gezicht
het ongenaakbaar majestueuze
van de koningsarend .
Chinese vader , Schots-Engelse moeder .
Een enorme belezenheid
waartegenover de mijne
bijna in het niets valt .
Li Kui ,
er uitziend als een struikrover ,
de enige samen met mij
die een baard heeft ,
de zijne pekzwart , de mijne sneeuwwit ,
geeft ongezouten z'n mening ,
soms cynisch , zelfs bijtend sarkastisch ,
binnenin echter ,
verrassing :
voor zichzelf keihard ,
voor anderen in staat tot mededogen .
Nooit arrogant
altijd verbluffend efficiënt .
Naast Omi
de stafchef ,
hoofd van het leger ,
Tsjang ,
onder direkt bevel
van de opperbevelhebber ,
de president , . . .
Tsjang de elitesoldaat ,
de moedige der moedigen ,
bijgenaamd Kogelvreter .
Ondanks Li Shang's wonderhanden
nog steeds moeite met eten .
En in mindere mate met spreken .
Maar dat is gecompenseerd :
bijna altijd is 1 blik van hem voldoende .
Met 12 rond tafel .
Nog erg kleinschalig
maar wat een weg afgelegd !
Moest het tot een 'samenwoonst ' komen ,
moesten we in het parlement
-nu nog een protoparlement-
de meerderheid verliezen
dan blijven de 5 naast mij
onder het presidentieel gezag ,
alsook de ministers
van Defensie en Buitenlandse Zaken .
De overige ministeries
behoren dan de oppositie toe ,
met dien verstande
dat Justitie en Binnenlandse Zaken ,
daar waar het
de landsveiligheid
sensu stricto
betreft
bepaalde bevoegdheden
{ mede } de president toebehoren ,
alles duidelijk omlijnd ,
tot in de kleinste details
in de Grondwet .
Wat een werk dat geweest !
En allen hier
verschillende malen
hun leven geriskeerd .
JACEK JAROSZEWSKI
' Tour Eiffel 3 '
Omi neemt het woord .
<< De Amerikanen
hebben met hun hulptroepen
Parijs bevrijd van de nazi's .
Dit zorgt ervoor dat wij ons
8 ste Vrijheidsdorp ,
- nu nog een kiem ,
enkel in staat
een schuilplaats aan Joden te bieden - ,
kunnen uitbreiden
tot een de facto territorium ,
tot een basiskamp ,
een vrijplaats ,
een uitvalsbasis voor Europa .
Echter ,
het zal waarschijnlijk niet ,
zeker niet in het begin ,
een waar territorium worden ,
zoals hier ,
Vrijheidsland I ,
rond Ontembaar ,
of zoals in Vrijheidsland VII ,
het ultrageheime Zwaardland .
Dus twee VrijheidsLANDEN .
Twee .
Acht Vrijheidsdorpen
waarvan er twee Vrijheidslanden zijn .
Land .
Groot territorium .
Vast .
Niet fluïde.
Zoals we allen hier weten
bevindt Vrijheidsdorp II
zich in Hong Kong ,
III in Osaka ,
IV in Tokio ,
V en VI in Amerika
respectievelijk
in
Chicago en Ashburn .
Status van Ontembaar :
50000 burgers
2500 soldaten .
Hong Kong :
1000 burgers ,
ondanks de Japanse bezetting
relatief veilig
dankzij een Triade .
De andere Vrijheidsdorpen
daar schommelt het aantal burgers
tussen de 50 en 100 .
Allen relatief veilig ,
verraders , informanten
en infiltranten
zijn gekend
en zien de samenhang niet . >>
Omi ,
die indien gewenst
urenlang verslagen kan uitbrengen
of zelfs redevoeringen houden
in 5 talen ,
pauzeert .
Niemand stelt een vraag .
En Omi vervolgt ,
rustig ,
beheerst ,
klare uitspraak ,
aangename stem .
En het gelaat . . .
een jonge Tsjoe En-lai
<< Voor we het hoofdstuk
taktische
vraagstukken aanvatten ,
dus hoe het verder moet
met de verdediging / uitbreiding
van de Acht ,
eerst een
strategische
uiteenzetting .
Augustus 1944
Wat met Hitler , Stalin ,
Mao
Tojo
- afgetreden ,
maar we noemen het nog steeds
het Tojo-kabinet -
Chiang Kai-Shek
Churchill
Roosevelt - Truman
?
We beginnen met Hitler .
Ondanks het Duits vernuft
en de uitvinding van nieuwe wapens
én
de logistieke problemen
van de Amerikanen
zal het nazibewind
het 3 tot 6 maanden volhouden
. . . maximum .
De wonderwapens ,
- terecht zo genoemd -
voldoende ?
10% kans .
Het uiteenvallen
van de Amerika - Sovjet as ?
Zal gebeuren .
Maar
NA
het uitroeien van de nazis .
Stalin ?
Zal zéér machtig worden .
Hij zal in de kommunistische media
- die enorm
aan invloed zullen winnen -
' het vadertje der volkeren '
genoemd worden ,
en met succes.
Het grondgebied van de Sovjet Unie
zal sterk uitbreiden .
Hoeveel ?
Gezien de Amerikaanse president
doodziek is ,
om niet te zeggen stervende ,
is het mogelijk
dat hij nog in 1944 overlijdt .
Zijn opvolger zal even erg ,
waarschijnlijk nóg erger ,
onder invloed staan
van de facto
kommunistische ambtenaren ,
spionnen en verraders dus .
Deze zullen ervoor zorgen
dat Duitsland
ofwel
geliquideerd door hongersnood
ofwel
zijn grondgebied drastisch geslonken ,
door volksverhuizing
en / of opdeling .
De vice-president ,
Truman ,
- nu nog vice-president -
zal Oost-
én
West-Europa
laten overspoelen ,
inpalmen , knechten
door de Sovjet - Unie ,
misschien zelfs Engeland
omdat Churchill
hoogstwaarschijnlijk
de verkiezingen zal verliezen .
Het murfgeslagen Engelse volk
zal
verblind
Churchill wel als 1ste minister willen
maar Labour als regeringspartij .
Ze zullen enkel
afgang
krijgen .
Ontaarding . >>
Zo kennen we Omi :
Een nadruk op dié woorden ,
rustig maar gedecideerd.
<<Indien
het Amerikaanse volk ,
geschrokken ,
veel te laat ,
op de Republikeinen stemt ,
en Truman dus rekening moet houden
met een hem vijandig Kongres
zal hij verplicht zijn
voor te wenden
de kommunistische vloedgolf
te willen indammen
en wordt
West-Europa
misschien gered .
En kan Chiang Kai-Shek
het misschien volhouden .
Misschien . >>
Hij pauzeert .
Niemand vraagt het woord .
Iedereen geconcentreerd .
Ons leven hangt er van af .
En dat van de meeste ,
beter : alle burgers .
En dan :
<< Hoe zit alles in mekaar ?
Welke samenhang ?
We hebben nu ,
augustus 1944 ,
3
dodelijke vijanden
I
Japan .
Maar
die gaat na Duitsland's uitschakeling
de oorlog tegen Amerika verliezen .
En zelfs reeds in '45
indien onze spionnen ,
- zeer betrouwbaar -
gelijk hebben
over wat de Amerikanen
het Alamoprojekt noemen ,
- het zou de ontwikkeling betreffen
van een nieuw soort bom ,
1
zou voldoende zijn
om een stad te vernietigen . >>
Ik zie verscheidene rond de tafel
naar mekaar kijken ,
maar Omi vervolgt :
<<
II
Helaas , helaas ,
Nationalistisch China .
Ja ,
een vijand .
Chiang Kai-Shek ,
helaas ,
want
met al z'n kwalijke eigenschappen
tóch
in het goede kamp
én
mogelijk
de meest onderschatte staatsman
van deze eeuw .
Maar ,
in levensgevaar
want
de Truman administratie
gaat
diskreet
maar dodelijk efficiënt
Mao
ja inderdaad , Mao ,
gaat hem steunen ,
bijvoorbeeld
door hem en zijn kommunisten
te noemen . . . hoe ? . . .
' agrarische hervormers ' . >>
Iedereen in de Defensieraad lacht even .
<< Inderdaad ,
nu dat gaat
gretig overgenomen worden
door de Amerikaanse media
en dus ,
waarschijnlijk meer dan genoeg ,
helaas ,
door het Amerikaanse volk .
De wapenleveringen
zullen verminderd .
De korruptie
bij onze vijand nr
III
de kommunisten ,
gaat weggemoffeld ,
die bij de Chiang Kai-Shek - regering
schromelijk ,
om niet te zeggen
krimineel overdreven .
Dat ,
plus
de massale steun van de Soviet- Unie ,
zal er voor zorgen
dat de nationalisten
het slechts zullen volhouden
tot in '48
en dan nog op voorwaarde
dat het Amerikaans Congres
Republikeins zal zijn .
Indien de republikein Dewey
als president wordt verkozen
in november '48 ,
dan heeft Chiang Kai-Shek
een vechtkans ,
wordt het Truman ,
dan , helaas ,
is het in China ,
met de beginnende democratie
gedaan ,
en kan de terreur beginnen .
De hulp aan Chiang Kai-Shek
vanuit Amerika
zal volledig gestaakt ,
hij zal overleven
maximaal tot in '49 .
Maximaal . >>
Hij pauzeert even ,
en vervolgt dan
met zijn kenmerkende bewogenheid ,
gloed
. . . passie én gravitas .
<< Truman herkozen ?
Dan heeft het marxisme vrij spel .
Wordt oppermachtig .
Chiang Kai-Shek
banneling in Amerika ,
snel vergeten . . .
hoogstens kan hij Formosa behouden ,
hoogstens .
Dus :
nú
2 doodsvijanden ,
on-ver-zoen-lijk
en
1 vijand
die
potentieel
een geallieerde kan worden .
Weldra
blijven maar 2 vijanden over ,
zij gaan mekaar zeer lang
in een uitputtingsslag
blijven bekampen
of
in '49
nog maar 1 ,
almachtig ,
de verschrikkelijkste ,
het kommunisme .
En dan staan we voor een dilemma .
We zijn te klein ,
nog te klein
om een openlijke strijd aan te gaan ,
we zijn ook te groot
om alles hier zomaar op te geven
om uit te wijken . >>
En Omi zwijgt .
Blijft nog wel rechtstaan .
Ik voél iedereen denken :
indien Japan of kommunisten
nú aanvallen ,
we weten wat te doen ,
maar wat als Chiang Kai-Shek aanvalt ?!
Wat dan ?!
<< Dan geef ik nu het woord
aan de President . >>
' Wildwood Boardwalk '
' Beginning the Descent
into Grand Central Terminal '
2 schilderijen van
MERRILL FRENCH
Zonder plichtplegingen . . .
ik begin .
<< De taktische uitdagingen .
We hebben allen
uitvoerig
de grote gevaren
van groepsdenken . . .
groepsdenken
besproken .
Vaak ontaardt het
tot troep denken .
Troep . >>
De defensiezaal .
De tafel met 12 stoelen .
Op de stoelleuning
van de 1ste Minister ,
de Vicepresident
en de President ,
hun persoonlijk embleem afgebeeld .
Voor de 1ste Minister ,
Meng Hoaran ,
een zwarte draak ,
voor Omi ,
lijkend op het embleem
van ons land ,
maar dan wit glanzend ,
een drakenhelm
en het mijne ,
een griffioen .
Ik heb altijd een griffioen
beschouwd als een feniks.
<< Groepsdenken
versterkt
op een gevaarlijke manier
gevoelens , illusies
van onkwetsbaarheid ,
immuniteit ,
van boven alles te staan .
Gedachtengangen
en
beslissingen
worden geïdealiseerd ,
gesublimeerd ,
te verheven
om gescrutineerd ,
laat staan bekritiseerd te worden .
. . .
Het evolueert naar
' kritiek verboden '
of
' kritiek mag ,
maar ik moet er mee akkoord zijn '
. . . . .
Blind geloven , blind loven ,
dra
alles
uitdoven ,
verboden .
Daarom ,
er moet vrij gepraat kunnen ,
over alles ,
vrij gediskussieerd ,
vrij gekommentarieerd .
In de beslissingsgroep
MOET
er 1 de rol toebedeeld
van scepticus
en
1
, rechtuit ,
van advokaat van de duivel .
Vervolgens
moet alles getoetst
aan de
VOORBEELDWET
en
aan de
DEURWAARDERSWET
en
tenslotte
ook nog
dubbel gecheckt,
genadeloos .
. . .
Pas op,
1 blijft de eindverantwoordelijke ,
als er iets verkeerd loopt ,
1 verantwoordelijk ,
1
ik .
. . .
We zijn tot akkoorden gekomen ,
verschillende ,
sommigen ingrijpend ,
maar meesten toch
met éénparigheid van stemmen . >>
Op de tafel ,
voor mij ,
een bronzen plaat ,
10 cm hoog ,
20 cm lang ,
erin gegrift :
' Vallen ,
terug recht .'
Op de muur achter mij
3 teksten van
Luo Guanzhong .
Op borsthoogte :
' Kijk niet neer op de slang
omdat hij geen horens heeft ,
want wie weet
of het niet een draak zal worden ? '
En ik overweeg
dat nog geen 35 jaar geleden
ikzelf,
zoals alle mannen toen ,
van de Manchu's
een varkensstaart moest dragen
en moest hun keizerrijk nog bestaan ,
de 2 vrouwen hier
zouden thuis zitten
met verminkte voeten .
Op ooghoogte :
' Een onrecht
kan een volk in beweging zetten ,
en een volk dat onrecht is aangedaan
kan de wereld in beweging zetten '.
Daarboven :
' 1 rechtvaardige man
kan een leger worden . '
En
dáárboven
gaan we na de defensievergadering
ophangen
misschien het allerbelangrijkste .
Rechts achter mij ,
vlak achter Li Kui
hangt 1,5 meter hoog
een eveneens 1,5 meter hoog schilderij
Clisthenes afbeeldend
Achter Lin Chong
een even hoog
dat Luo Guanzhong afbeeldt .
Links achter mij
nog 2 schilderijen .
Alle 4 zijn ze even hoog en breed .
Achter Omi ,
Sun Yat-Sen ,
en achter Tsjang
George Washington .
<< We hebben
10 + 1 besluiten genomen ,
in feite
10 + 2
PUNT I
Lijkt weinig belangrijk ,
is het toch :
voor elk te nemen beslissing
zal er een vertegenwordiger
van de wolf zitten .
Immers ,
zoals een dichter zei :
als de wolven en de vlinders
zullen verdwenen zijn ,
dra ook de mensen .
Dit was ook een gebruik bij de Irokezen .
Huang E
wordt aangesteld
als vertegenwoordigster van de wolven .
PUNT II
Hier ,
in ons land
zal de jaarrekening
beginnen 500 jaar
vóór de christelijke .
We zijn dus nu
in het jaar 2444 .
Waarom ?
Omdat er
rond 500 v Chr ,
zowel in Athene als in Rome ,
republieken werden opgericht ,
. . . gesteld kan worden
dat Clisthenes
de uitvinder van de demokratie is ,
dat de demokratie ,
hoe onvolkomen ook ,
-trouwens , nu ,
hoewel enorm gegroeid ,
is ze ook nog onvolkomen -
werd uitgevonden door de Grieken , . . .
tot hun eeuwige roem .
En omdat er ,
ook in Griekenland ,
meer bepaald in Milete ,
de wetenschap werd uitgevonden ,
en die OOK rond 500 v Chr
een eerste vlucht nam
met Pythagoras en Heraclitus .
EN
omdat er
OOK rond 500 v Chr ,
dit kan geen toeval zijn ,
3
grote
filosofisch stromingen ontstonden
in Indië en ons land :
Boeddha, Confucius , Lao Tzu .
Dit kan geen toeval zijn .
Ter ere van hen :
500 v Chr = jaar 0
en overal daar waar onze vlag gepland .
Er moeten
verschillende
fundamentele verschillen merkbaar zijn
voor iemand die vanuit een ander land
het onze betreedt , . . .
ons heel apart land . . .
wel , dat is er 1 van .
PUNT III >>
Het punt waarvan ik weet
dat mijn kleinzoon
het al zo lang wou vragen
en dat ik nu zal beantwoorden .
<< Het ene punt ,
waarover we niet gepraat hebben ,
en dat ik dus
ter stemming zal voorleggen . . .
heb indulgentie voor een grootvader ,
een overgrootvader !
De 1ste taal in ons land ,
onze natie ,
zal Chinees zijn ,
en
in ons Japans land ,
Japanse natie ,
Japans
en
in ons Zwaardvisland ,
Zwaardvisnatie
. . . dat is geheim , . . .
nu ,
de 1ste taal van de federatie ,
- de 1ste en enige -
ze zal goed onderwezen
in alle naties
vanaf het 5de studiejaar
en tot 18 jaar .
Ieder moet zijn moedertaal
perfekt kennen ,
echter
de lingua franca ,
waarin alle naties
met mekaar zullen kommuniceren ,
de lingua franca van de federatie ,
de federatietaal
zal een taal zijn
waarvan
de spelling
verder wordt vereenvoudigd ,
een taal
die een eenvoudige ,
maar een zeer precieze
spraakkunst
heeft ,
dank zij hulpwoorden ,
en die vooral ,
vooral een enorm rijke
woordenschat
bezit .
Zij heeft alle voordelen van
Engels en Duits ,
maar dan versterkt ,
een enorme woordenschat ,
veel groter dan het Frans trouwens ,
zonder hun nadelen :
Engels :
de waanzinnige spelling ,
Duits :
de te ingewikkelde spraakkunst ,
volstrekt onnodige nadelen .
Niet doorslaggevend ,
maar toch
een niet te onderschatten voordeel :
KOICHI SAKAMOTO
KOHO SHODA
{ 1871 - 1946 }
' Maanverlichte Zee '
ANTHONIE BEERSTRAATEN
' Winterdag buiten een Hollandse stad '
1664
GUNNAR SMOLIANSKY
1950s
WHARTON ESHERICK
1923
HOLLY STAPLETON
MARK WAHLBERG
Het verschil ,
1 der verschillen
tussen links en rechts
enerzijds
en links fascisme en rechts fascisme
anderzijds
moet zijn dat links / rechts
niet dehumaniseert .
Maar hier vonden we de gelegenheid te mooi
en . . . zeer waar